Σαυτη την πολη που βαδιζω δεν χωραω, νειωθω να πεφτω καθε λιγο στο μηδεν
Θελω σελιδα να γυρισω μα χρωσταω, της μοναξιας μου να πληρωσω το ρεφραιν
Εχω ξεχασει πως φιλουν τα δυο σου χειλη, τα δυο σου χερια πως μ αγκαλιαζαν σφιχτα,
Και τρεμοπαιζει της καρδιας μου το καντινι, στης απουσιας σου τη σκεψη μοναχα
Που νασαι τωρα σε ποια στεκια να γυριζεις, και ποιος το ξερει αν με θυμασαι τακτικα
κι αν με παιδευεις ακομα κια με βασανιζεις, σαυτη την πολη ειν' η ζωη μου τελικα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου