ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ.....

Μερες περιπλανιομουν στην ερημο, στην ανυδρη και απεραντη ερημο..
Παντου φιδια, που και που κανενας κακτος να στεκεται απειλητικα μπροστα μου
Ειχε πεσει για τα καλα η νυχτα οταν τον ειδα.  Ηταν τυλιγμενος απο πανω εως κατω με εναν μακρυ μανδυα, τον μανδυα του Απολλωνιου που δινει την ικανοτητα στον σοφο να απομονωνεται ακομα και μεσα στο θορυβωδες πληθος και να κρυβει καλα τα μυστηρια που τον τυλιγουν..
Στο ενα του χερι κρατουσε ενα μακρυ ραβδι, το ραβδι των πατριαρχων, συμβολο εσωτερικης δυναμης και κυριοτητας, ενω στο αλλο κρατουσε ενα αναμμενο φαναρι, κι ηταν λες και η νυχτα χαθηκε απο μπροστα μου!
"Το φαναρι του Ερμη του Τρισμεγιστου ειναι η εσωτερη γνωση που φωτιζει με εναν καινουριο τροπο ακομα κι αυτα που θεωρω οτι γνωριζω,  Ριχνει το φως του στο παρελθον, στο παρον και στο μελλον, βλεπει μεσα στις ψυχες των ανθρωπων, αφουγκραζεται τις καρδιες τους!"
Το φαναρι, το ραβδι και ο μανδυας ειναι τα συμβολα της μυησης, και οποιος τα δεχεται, πολεμα να εμπλουτισει τον εαυτο του, οχι για να κρατησει αυτον τον πλουτο για τον ιδιο, αλλα για να προσφερει στους αλλους...

Η ικανοτητα της προσφορας ειναι η βαση της ζωης του σοφου..